Desa Tembok

Kau boleh butakan mataku, jangan tutup mata mereka

Sumbatlah telingaku, jangan tulikan telinga mereka

Potonglah kaki dan tanganku, jangan lumpuhkan keinginan mereka

Boleh kau sumpal mulutku, tapi jangan bungkam hak mereka

 Jangan jadikan mereka, seumpama bunga yang tak kau hendaki

Mereka punya mimpi yang tak boleh kau padamkan

Semangat juang, tak boleh kau lunturkan

Dengan rayuan, janji manis

Sejatinya mereka tak mau menuntut banyak

Apa yang mereka rasa, itu juga patut kau rasa

Demi rakyat ini, negeri ini

Menapak sejarah, mengukir masa depan cerah